Anna B Sheppard

Polska kostiumolog. Autorka kostiumów do około 50 filmów fabularnych realizowanych na 5 kontynentach - w tym ponad dziesięciu w reżyserii Krzysztofa Zanussiego. Obecnie mieszka w Londynie. Studiowała architekturę, ale została miłośniczką Kina pod każda postacią. Jej kariera zaczęła się od współpracy kostiumograficznej przy polskich filmach: Dzięcioł Jerzego Gruzy, Kolumbowie Janusza Morgensterna i Życie rodzinne Krzysztofa Zanussiego. Jej pierwszym samodzielnym dziełem były kostiumy do Za ścianą Zanussiego. Do dziś Anna Sheppard pracuje z wybitnymi reżyserami światowej sławy, takimi jak Agnieszka Holland, Steven Spielberg czy Roman Polański. Była dwukrotnie nominowana do Oscara w kategorii Najlepsze Kostiumy (Lista Schindlera w 1994 r. i Pianista w 2003 r.). Nominowana także do nagrody BAFTA za Listę Schindlera i nagrody Cezara za Pianistę. Za Pianistę Anna Sheppard otrzymała w 2003 roku Polską Nagrodę Filmową. Pracowała m.in. przy filmach: Serce Smoka (1994) Roba Cohena, Król Olch (1996) Volkera Schlöndorffa, Informator (1999) Michaela Manna, Kompania Braci (2000) produkcji Spielberga, która zdobyła 11 Nagród Emmy, W 80 dni dookoła świata (2004) Franka Coraciego, Oliver Twist (2005) Romana Polańskiego, Sahara (2005) Brecka Eisnera, Hannibal. Po drugiej stronie maski (2007) Petera Webbera oraz Bękarty wojny (2009) Quentina Tarantino.

Joanna Szczepkowska

Aktorka teatralna, filmowa i telewizyjna; pisarka i publicystka. Po ukończeniu PWST zagrała w filmie Con amore (reż. J. Batory) , za rolę w którym w 1976 roku przyznano jej nagrodę za najciekawszy debiut filmowy. Od 1975 roku gra w teatrach warszawskich. Ma za sobą sezon pracy w Teatrze Carouge w Genewie, do którego została zaangażowana w 1994 roku. Autorka zbioru wierszy pt. Ludzie ulicy i inne owoce miłości, kabaretowego recitalu Joanna Szczepkowska contra inne instrumenty, monodramu Goła baba, a także, między innymi, serii miniatur filmowych Garderoba damska. Od 1999 co dwa tygodnie publikuje swoje felietony w dodatku Gazety Wyborczej Wysokie obcasy. Wydany w 2003 roku zbiór jej opowiadań Fragmenty z życia lustra znalazł się na liście bestsellerów literackich.
Za swoje kreacje aktorskie w repertuarze klasycznym i współczesnym, dramatycznym i komediowym była wielokrotnie nagradzana, m.in. w 2001 roku, w którym otrzymała Feliksa – prestiżową nagrodę aktorską za główną rolę w sztuce Zdaniem Amy Dawida Hare’a.

Antoni Libera

Pisarz, tłumacz, reżyser, znawca twórczości Samuela Becketta. Ukończył studia na Uniwersytecie Warszawskim, doktoryzował się w Polskiej Akademii Nauk. Przełożył i wydał wszystkie dzieła dramatyczne Becketta, a także niektóre z jego wierszy i utworów prozą (w tym eseje). Sztukami Becketta zajmuje się również jako reżyser, wystawiając je zarówno w Polsce, jak i poza granicami kraju. Dotychczas zrealizował blisko trzydzieści spektakli. W jego inscenizacjach występowało wielu wybitnych aktorów m.in.: Maja Komorowska, Tadeusz Łomnicki i Zbigniew Zapasiewicz. W gronie jego współpracowników znaleźli się także Barry McGovern i David Warrilow.
Antoni Libera przetłumaczył na język polski utwory Oskara Wilde’a i tragedie Sofoklesa; dokonał nowych przekładów Makbeta Szekspira i kanonu poezji Friedricha Hölderlina. Wśród jego translatoskich osiągnieć są też libretta operowe (m.in. Śmierć w Wenecji Benjamina Brittena, Czarna maska i Król Ubu Krzysztofa Pendereckiego oraz Music Programme Roxany Panufnik).
W 1990, na zamówienie londyńskiego Royal Court Theatre, napisał jednoaktówkę Eastern Promises, która późnej została wystawiona na tej scenie i opublikowana w tomie The May Days Dialogues (Methuen, 1990). W kraju ukazała się w piśmie „Dialog” pod tytułem Czy Europa musi zginąć.
Jego pierwsza powieść Madame, wydana w 1998 roku, została przełożona na ponad 20 języków stając się jednym z większych bestsellerów ostatniej dekady.
W latach 1988-1993 Antoni Libera współredagował czasopismo „Puls”, a w latach 1996-2001 pełnił funkcję kierownika literackiego w Teatrze Dramatycznym w Warszawie.
Jest członkiem PEN Clubu i Stowarzyszenia Pisarzy Polskich oraz amerykańskiego Samuel Beckett Society.

Maciej Nowak

Polski dziennikarz, publicysta, krytyk teatralny i kulinarny. Początkowo publikował na łamach miesięcznika "Teatr". W latach 1990-1992 redaktor naczelny "Gońca Teatralnego", a w latach 1994-2005 "Ruchu Teatralnego". W latach 2000-2006 dyrektor naczelny Teatru Wybrzeże. Od roku 2003 twórca i dyrektor Instytutu Teatralnego im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie. Publikuje na łamach „Gazety Wyborczej” m.in. jako jej recenzent kulinarny. Twórca Niekabaretu Maćka Nowaka. Wystąpił w 3 fabularnych filmach: Segment 76, Boisko bezdomnych, Serce na dłoni.

Shai Bar Yaacov

Urodzony w 1958 roku w Waszyngtonie, do Izraela przeniósł się jeszcze jako dziecko. Studiował nauki o teatrze – ze szczególnym naciskiem na reżyserię – na uniwersytecie w Tel Avivie, a następnie uzyskał kolejny stopień naukowy na uniwersytecie w Londynie, w Royal Holloway i Bedford New College, które ukończył z wyróżnieniem w 1990 roku. Tematem jego pracy magisterskiej było studium porównawcze technik reżyserskich Tadeusza Kantora i Piny Bausch.
Obecnie uczy na wydziale teatrologicznym Uniwersytetu Hebrajskiego w Jerozolimie, gdzie specjalizuje się zarówno w praktycznych jak i w teoretycznych aspektach reżyserii. Publikuje artykuły dotyczące izraelskich dramatu i teatru. Zanim został pełnoetatowym krytykiem, Shai Bar Yaakov przez wiele lat pracował jako reżyser w różnych teatrach Izraela i Londynu, wystawiając głównie dzieła nowych izraelskich dramatopisarzy. Od 2000 roku jest krytykiem teatralnym Yedioth Ahronoth, dziennika o największym nakładzie spośród izraelskich gazet. Recenzuje spektakle także dla Galei Zahal, jednej z najbardziej popularnych stacji radiowych w kraju. Wielokrotnie zasiadał w komitetach przyznających nagrody; jest m.in. członkiem komitetu Sal Tarbut Artzi, rządowej jednostki, która jest odpowiedzialna za ocenę spektakli szkóŁ teatralnych w Izraelu. W 2008 był członkiem komitetu organizacyjnego ważnej konferencji poświęconej zagadnieniu: „Teatr w wielokulturowym społeczeństwie Izraela”, a obecnie jest jednym z redaktorów książki, która powstanie w oparciu o tę konferencję.